NAWIERZCHNIE (ang. cold in-place recycling, CIR). Polega na frezowaniu istniejącej nawierzchni, mieszaniu uzyskanego surowca wtórnego z nowym lepiszczem i dodatkami (takimi jak cement, emulsja asfaltowa czy kruszywo), a następnie ponownym układaniu i zagęszczaniu, bez konieczności podgrzewania materiałów. Technologia CIR eliminuje konieczność transportu dużych ilości materiałów, co dodatkowo zmniejsza ślad węglowy związany z budową dróg. Umożliwia również ponowne wykorzystanie istniejących materiałów i chroni zasoby naturalne. Technologia pełnej odbudowy nawierzchni Znana również pod skrótem FDR (ang. full depth reclamation), jest metodą recyklingu nawierzchni drogowej bezpośrednio na miejscu prowadzenia prac. FDR polega na rozkruszeniu istniejącej konstrukcji drogi (warstw asfaltowych i podbudowy), wymieszaniu jej z dodatkowymi materiałami stabilizującymi (np. cementem, emulsją asfaltową, spoiwami hydraulicznymi) i ponownym jej wbudowaniu jako nowej warstwy nośnej. W tym procesie w dużym stopniu unikamy użycia nowych materiałów, co skutkuje zmniejszeniem emisji gazów cieplarnianych o 50–85%. Wykorzystanie istniejących materiałów eliminuje konieczność wywozu i utylizacji starej nawierzchni, co obniża koszty budowy i logistyki, a sam proces jest znacznie szybszy niż tradycyjne metody odbudowy drogi. Co ważne, dzięki stabilizacji mechanicznej lub chemicznej poprawiają się parametry wytrzymałościowe nawierzchni i ograniczana jest liczba kolein i spękań bez konieczności pełnej wymiany podbudowy. W technologii FDR dzięki stabilizacji mechanicznej lub chemicznej poprawiają się parametry wytrzymałościowe nawierzchni i ograniczana jest liczba kolein i spękań bez konieczności pełnej wymiany podbudowy. Materiały z recyklingu W koncepcję zrównoważonego budownictwa drogowego wpisuje się rosnące wykorzystanie zrównoważonych materiałów do budowy dróg, często pochodzących z odzysku, takich jak np. destrukt asfaltowy oraz gruz betonowy. Na świecie testowane jest również dodawanie do mieszanek drogowych plastiku pochodzącego z butelek PET lub toreb plastikowych. Takie drogi są bardziej odporne na działanie wody i ekstremalnych temperatur, co oznacza, że mają dłuższą żywotność i wymagają mniej konserwacji. Do asfaltu próbuje się dodawać również gumę z recyklingowanych opon, co z kolei wpływa na zmniejszenie hałasu. Prowadzone są też prace badawcze i eksperymentalne nad produkowaniem asfaltu, który pochłania lub rozkłada zanieczyszczenia powietrza, szczególnie wyjątkowe szkodliwe tlenki azotu. Piotr Kołaczek 11
RkJQdWJsaXNoZXIy NDI0NjE=