NAWIERZCHNIE Nawierzchnie lotniskowe pokrywające pasy startowe, drogi kołowania czy płyty postojowe mają bardzo specyficzne wymagania, zależne od ich przeznaczenia. Każdy z wymienionych typów charakteryzuje się innymi parametrami, jednak ich wspólnym celem jest bezpieczne przenoszenie obciążeń generowanych przez ciężar samolotów i ich odpowiednia redystrybucja w kolejnych warstwach nawierzchni. Dzięki nawierzchniom o ściśle określonych parametrach zapewniana jest trwałość infrastruktury oraz bezpieczeństwo zarówno podczas ruchu, jak i postoju samolotów. Z uwagi na te specyficzne warunki nawierzchnie lotniskowe muszą spełniać rygorystyczne wymagania dotyczące nośności, równości i szorstkości. Landside i airside Lotniska są z reguły podzielone na dwie strefy. Pierwsza, przeznaczona do ruchu pojazdów samochodowych (dostawy, obsługa pasażerów, bagażu i cargo, dostawy paliwa itp.), to strefa znana jako landside. Natomiast drugą, związaną bezpośrednio Utrzymanie nawierzchni lotniskowych z obsługą statków powietrznych, stanowi strefa airside, do której wlicza się drogi startowe, drogi kołowania, płyty postojowe, płaszczyzny przeddworcowe, przedstartowe i techniczne itp. Strefa ta jest odizolowana od ogólnodostępnej części terminala i objęta ścisłymi procedurami bezpieczeństwa, co ma zapobiec nieuprawnionemu dostępowi i zapewnić bezpieczeństwo operacji lotniczych. Nawierzchnie przeznaczone dla strefy airside muszą spełniać specjalne wymagania pod względem wytrzymałości, chropowatości, przepuszczalności dla wody itp. Wynikają one z parametrów operacyjnych lotniska: 16
RkJQdWJsaXNoZXIy NDI0NjE=